text to 65
In ‘autour de la foi’ spreekt u kort met een jongen in de trein.
Iets meer dan 80 jaar terug ergens in een voorwijk van Parijs.
Hij is op weg naar de bruiloft van zijn zuster, waar hij met één andere gast getuige zal zijn van een gelijktijdige begrafenis in een ander deel van de kerk.
De jongen, die 19 grote romans heeft geschreven en zijn twintigste juist gaat voltooien, drukt zich uit in vooroordelen en heeft een hoge dunk van zichzelf.
Wanneer zijn twintigste roman een succes wordt kiest hij als bekroning een geloof uit, op voorwaarde dat het goed ruikt.
De begrafenis, en boven alles het kleine kistje, doen hem echter ineen krimpen; hij krijgt het koud en voelt zich een moment klein en grijs.
Waarschijnlijk in het besef dat ook op hem wordt gewacht, maar zeker weten doe ik dat niet.
In 2007 maakte ik samen met theatergroep Zoogdier de theatervoorstelling ‘aantekeningen van een zoogdier’ over de mentaliteit van Satie.
Daarin maakte ik gebruik van de onvoltooide theatermuziek die Satie, met wie ik een zekere verstandhouding heb, in 1891 schreef voor ‘le Fils des étoiles’.
Voor ‘autour de la foi’ ben ik op zoek gegaan naar de verloren ‘Messe de la foi’.
Die zou Satie, volgens eigen zeggen, geschreven hebben ergens rond 1894.
Ik heb de Bibliotheque Nationale te Parijs bezocht, daar ligt een deel van de manuscripten voor de ‘Messe des pauvres’, waarop overige schetsen staan, mogelijk voor de ‘Mdlf’.
Andere schetsen voor de ‘Mdp’ liggen in de bibliotheek van een Amerikaanse universiteit.
De scheiding van Satie’s manuscripten in 2 delen, 1 deel in Parijs, 1 deel in Oakland, ligt aan de beheerder van zijn nalatenschap in de jaren 30 en 40: Darius Milhaud.
Hij vluchtte voor de nazis en nam een deel van Satie’s manuscripten mee.
Een deel van de Amerikaanse ‘Mdp’-schetsen heb ik als fotocopieen toegestuurd gekregen. Ook daarop overige schetsen.
Deze schetsen vormen het uitgangspunt voor ‘adlf’.
Samengevat is ‘adlf’ een verzameling achtergelaten akkoordprogressies, fragmenten en stijlcitaten van- en rond Satie, overigens niet alleen uit de periode van de Mdp’ maar ook van rond 1920 (Parade, Nocturnes).
Daardoorheen dwarrelt ook nog een klein, Frans kinderliedje.
PjvR
september 2011